Orainari eta memoriari lotutako kontakizunen multzoa da haren jarduna, eta horien bitartez saiatzen da ahotsa eta irudiak jartzen ohikoa eta ausazkoa delako ikusgarritasunik ez duenari. Artistaren beraren hitzetan, bere lana ingurunera egokitzeko saiakera bat da, eta intuizioa, ustekabea eta zoria baliatzen ditu bere prozesuetan. Artxiboetan informazioaren eta objektuen bilketa egin ondoren -bai eremu akademikoetan, edo azoka eta azoka txikietan-, artistak memoria kolektiboaren eta lanaren prekarizazioaren gaiak -artisten lanarena bereziki- lantzen ditu, besteak beste, eta ezarritako arauetatik urruntzeko gonbita egiten du, joera ironiko eta gizatiarraren bitartez. Lekuonaren lana urrundu egiten da estereotipoetatik, eta botere moduak kritikatzen ditu, aldi berean pentsatzera eta irribarre egitera bultzatzen gaituzten keinuen eta ekintzen bitartez. 

IDEALAK / IDEALES erakusketarako, Nerea Lekuonak pieza berri bat gauzatu du, museoan bertan artisten egoitzan ari zela, 2023ko udan. Consignas lana gizarte-mugimenduei, lan-eskubideei, talde feministei, elkarte ekologistei… esleitutako kontsignen erreplika ilustratu bat da. Kolektibo horiek guztiek Trantsizioan erabilitako kontsigna haien bitartez, Lekuona saiatzen da garai hari buruzko memoria berpizten, eta, aldi berean, orainaldirako berreskuratzen eta emantzipazio-proiektu kolektiboak erreibindikatzen. 

1976ko maiatzaren 31n jarri zen indarrean Espainian Bilera eta Manifestazio Lege berria, lau hamarraldiko debekuaren ondoren. Lege hartan era honetara definitzen zen bilera: "pertsonen elkartze antolatua, modu jarraituan egiten ez dena eta ideiak trukatzeko helburua duena", eta era honetara definitzen zen, berriz, manifestazioa: "jende talde antolatu batek kalea hartzea, bere iritzia oihuen, keinuen edo egote hutsaren bitartez adierazteko helburuarekin".